Η Κόνιτσα βρίσκεται «ξαπλωμένη» στη πλαγιά του όρους Τραπεζίτσα και ο επισκέπτης μπορεί να χαλαρώσει ατενίζοντας την πεδιάδα της. Κάπου εκεί συναντιέται ο ποταμός Αώος με τον Βοϊδομάτη και τον Σαραντάπορο.
Στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου, βρίσκεται το μεγάλο μονότοξο γεφύρι της Κόνιτσας, το οποίο κτίστηκε το 1870- 71 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη.
Το γεφύρι χτίστηκε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη Ιωάννη Λούλη, ο οποίος διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια που κόστισε η κατασκευή του.
Στην ίδια θέση είχε κατασκευαστεί παλιότερα, το 1823, ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε πολύ σύντομα.
Το σημερινό πέτρινο γεφύρι έχει διαστάσεις 36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος ενώ κάτω από την καμάρα του διακρίνεται η μικρή καμπάνα που σήμαινε για να προειδοποιήσει τους περαστικούς να μην διαβούν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος από το εσωτερικό της χαράδρας, οπότε και υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν και να πέσουν.
At the entrance to the gorge of Aoos, at the entrance to the gorge of Aoos, there is the large single-crossed bridge of Konitsa, which was built in 1870-71 by a workshop of 50 masters led by the foreman Zioa Fronzo from Pyrsogianni.
The bridge was built with donations by the residents of the city and mainly by Yanniotis Ioannis Louli, who disposed approximately half of the 120,000 stones that his construction cost.
In the same place, a wooden bridge was built in 1823, but it did not withstand the momentum of the river and it was destroyed very soon.
The current stone bridge is 36 meters wide and 20 meters high while under the arch is the small bell to warn passers-by not to cross the bridge when wind blows from the inside of the ravine, and there is a risk that get caught up and fall.
Η πόλη της Κόνιτσας παλαιότερα χωριζόταν στην Άνω Κόνιτα όπου κτοικούσε η αριστοκρατία και στην Κάτω Κόνιτσα όπου διέμεναν οι γεωργοί και οι κτηνοτρόφοι.
Μετά το Δημαρχείο,ο επισκέπτης θα περιδιαβεί μόνο σε καλντερίμια και θα θαυμάσει το κλασσικό Ηπειρώτικο χρώμα της "Άνω Κόνιτας" με τα πολλά και στην πλειοψηφία τους καλοσυντηρημένα πετρόχτιστα σπίτια και αρχοντικά τα περισσότερα των οποίων έχουν κυρηχθεί διατηρητέα από το Υ.Π.Εκεί,επίσης,θα συναντήσει εκκλησίες, βρύσες, μνημεία από την εποχή της Τουρκοκρατίας όπως το σπίτι της Χάμκως, μητέρας του Αλή Πασά, το αρχοντικό του Χουσεϊν Μπέη και το τούρκικο τζαμί του Σουλτάν Σουλεϊμάν(1536 μ.Χ)
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την απέραντη και μαγευτική θέα προς τον κάμπο ολοκληρώνουμε μία πράγματι ειδυλλιακή και συναρπαστική εικόνα αυτού του ευλογημένου από τον Όσιο Παΐσιο τόπο(το σπίτι όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια βρίσκεται εκεί ,είναι επισκέψιμο,μας ξεναγεί σ’άυτό ο ίδιος ο ανιψιός του Αγίου και ήδη έχει γίνει ξακουστό προσκύνημα για τους απανταχού της οικουμένης πιστούς).
The city of Konitsa was formerly divided into Upper Konitsa where the aristocracy lived and in Kato Konitsa, where farmers and livestock farmers lived.
After the Town Hall, the visitor will only walk in cobbled streets and admire the classic Epirus color of 'Ano Konitha' with its many and mostly well-preserved stone-built houses and mansions, most of which have been preserved by the YP.
There they will also find churches, fountains, monuments from the Ottoman domination such as Hakkus' house, Ali Pasha's mother, Hussein Bey's mansion and Sultan Suleiman's Turkish mosque (1536 AD)
If we add to this the vast and magnificent view to the plain, we are completing a truly idyllic and fascinating picture of this place blessed by the Father Paisios (the place where he spent his childhood is there, he is visiting, guides us to himself the nephew of the Saint and has already become a worshipful pilgrimage to the everyday believers.)
Το 1ο Δημοτικό σχολείο Κόνιτσας παρουσιάζει μια αδιάλειπτη παρουσία στα εκπαιδευτικά δρώμενα της ακριτικής Κόνιτσας από το 1700 όπως αναγράφεται και στην επιγραφή του σχολείου.
Χωροταξικά εντάσσεται στον παραδοσιακό οικισμό Άνω Κόνιτας,παρουσιάζει βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία της τοπικής αρχιτεκτονικής και στις αίθουσες του σχολείου έχουν μαθητεύσει πολλές προσωπικότητες του τόπου και της Ελλάδας. Ο άγιος Παΐσιος τελείωσε στο σχολείο αυτό τη βασική του εκπαίδευση. Ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, κος Αθανάσιος Κυριαζής, φοίτησε επίσης στο 1ο Δημοτικό σχολείο Κόνιτσας.
Με την κατασκευή ενός δεύτερου κτίσματος πριν δύο δεκαετίες το σχολείο λειτουργεί πλέον ως εξαθέσιο ολοήμερο προσφέροντας στους σημερινούς μαθητές τις ίδιες ευκαιρίες για μάθηση και γνώση με τα υπόλοιπα παιδιά της χώρας.
The 1st Primary School of Konitsa presents an uninterrupted presence in the educational activities of the border of Konitsa since 1700, as it is written on the inscription of the school.
It is part of the traditional settlement of Ano Konitsa, it presents basic features of the local architecture and in the classrooms of the school have trained many personalities of the country and Greece. St. Paisios completed this basic education at school. The former Secretary General of the Ministry of Education, Mr. Athanasios Kyriazis, also attended the 1st Elementary School of Konitsa.
With the construction of a second building two decades ago, the school has now been serving as a six-day full-day offering today's students the same opportunities for learning and learning with other children in the country.
Το σπίτι της Χάμκως
Πρόκειται για σύνθετο συγκρότημα κτηρίων του 18ου και 19ου αιώνα, ελάχιστα από τα οποία σώζονται σήμερα και τα οποία αποτελούσαν το σεράϊ του Ζεϊνέλ Μπέη, παππού του Αλή Πασά από την πλευρά της μητέρας του, τη Χάμκω.
Τα κτήρια περιέβαλε ψηλός περίβολος με πολεμίστρες και μυστικές εισόδους. Η φρουριακή δομή του οικιστικού συγκροτήματος και η επιβλητική κατασκευή των κτιρίων φανέρωνε τον πλούτο και τη δύναμη της ισχυρής αυτής οικογένειας που ήταν η επιφανέστερη των μουσουλμάνων της Κόνιτσας με μεγάλη περιουσία στην περιοχή και τσιφλίκια στη Θεσσαλία.
Σήμερα ο επισκέπτης στην Επάνω Κόνιτσα, από τα μεγαλεία του παρελθόντος, θα δει μόνο την επιβλητική τοξωτή είσοδο, τον υπερηψωμένο πύργο (κούλια) και κάποια βοηθητικά κτίσματα, καθώς και τμήματα από τον πανύψηλο περίβολο του συγκροτήματος.
<a href="https://www.flickr.com/redirect?url=http://www.konitsa.gr/visit/othomanika-mnimeia-9/7-oikistiko-sugkrotema-camkos">πηγή</a>
It is a complex complex of buildings of the 18th and 19th centuries, few of which are preserved today and which consisted of the seraglio of Zeinel Bey, grandfather Ali Pasha from the side of his mother, Hamko.
The buildings surrounded a tall courtyard with loopholes and secret entrances. The fortress structure of the residential complex and the imposing construction of the buildings revealed the wealth and power of this powerful family that was the most prominent among the Muslims of Konitsa with great fortune in the area and estates in Thessaly.
Today, the visitor to Upper Konitsa, from the grandeur of the past, will see only the imposing arched entrance, the towering tower and some auxiliary buildings, as well as parts from the tall precinct of the complex.
<a href="https://www.flickr.com/redirect?url=http://www.konitsa.gr/visit/othomanika-mnimeia-9/7-oikistiko-sugkrotema-camkos">source</a>
Η Χάμκω (αλβανικά: Εsmihan Hanim, 1725 - 1792) ήταν η μητέρα του Αλή Πασά των Ιωαννίνων.
Η Χάμκω γεννήθηκε το 1725. Ήταν σύζυγος του Βελή Μέτσο Χούσο και κόρη του Ζεϊνέλ-Μπεη. Το 1744 γέννησε τον Αλή και 4 χρόνια μετά την αδελφή του Χαϊνίτζα. Μετά τον θάνατο του συζύγου της η Χάμκω βοηθούμενη από τον εραστή της Τσαούς Πρίφτη, μετήλθε τα πάντα προκειμένου να ενισχύσει και προωθήσει στην Οθωμανική Διοίκηση τον γιο της Αλή.
Σε κάποια απ΄ αυτές τις ενέργειές της συνελήφθη μαζί με την κόρη της από τους κατοίκους του Γαρδικίου και φέρεται να υπέστησαν ατίμωση από αυτούς.
Την προσβολή αυτή ποτέ δεν λησμόνησε ο γιος της Αλής. Έτσι όταν ανέλαβε Πασάς των Ιωαννίνων διέταξε αμέσως την πυρπόληση του Γαρδικίου και τη σφαγή όλων των κατοίκων κάθε ηλικίας και γένους.
Η Χάμκω πέθανε το 1792 απο Καρκίνο της μήτρας.
Πηγή Βικιπαίδεια
Hamko (Albanian: Esmihan Hanim, 1725 - 1792) was the mother of Ali Pasha of Ioannina.
Hamko was born in 1725. He was the husband of Velis Metsos Huso and daughter of Zeinel-Bey. In 1744 he gave birth to Ali and 4 years after his sister Hainitsa. After the death of her husband Hamko, helped by the lover of Tsaiou Prifti, she moved everything to strengthen and promote her son Ali to the Ottoman administration.
In one of these actions she was arrested along with her daughter by the inhabitants of Gardiki and allegedly suffered from them.
This insult was never forgotten by Ali's son. So when he took over Pasha of Ioannina, he immediately ordered the burning of the Garden and the slaughter of all the inhabitants of every age and gender.
Hamko died in 1792 from Uterine Cancer.
Source Wikipedia
The church of Agios Nikolaos is the parish church of Epano Konitsa and is located next to the metropolitan palace. The present church dates from 1842 and was built on the site of an older one that has been in this position since 1612.
Τον Παπα-Βασίλη με τον "υποτακτικό" του τον συνάντησα στα βοσκοτόπια της Αετόπετρας καμιά δεκαριά χλμ έξω από την Κόνιτσα.Είχα ξεκινήσει για άλλον φωτογραφικό προορισμό,ο ήλιος χτυπούσε ανηλεώς κόντρα στα μάτια μου αλλά ποιός δεν θα πρόσεχε αυτή την βιβλική μορφή η οποία με τον οπισθοφωτισμό φάνταζε σαν όραμα!
Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη,άρπαξα την D4,σκαρφάλωσα γρήγορα-γρήγορα στο υπερυψωμένο βοσκοτόπι και παρ’όλη την προσωρινή…τύφλωση άρχισα να κάνω κάποιες λήψεις για τις οποίες,πραγματικά δεν ήμουν καθόλου σίγουρος ότι θα μπορούσαν να είναι αξιοποιήσιμες με τόσο…βίαιη την παρουσία του ήλιου απέναντι στον φακό.
Ο γέροντας,βλέποντας την απορία στο βλέμμα μου για το-πράγματι-αλλόκοτο παρουσιαστικό,μου εξήγησε ότι ήταν ιερέας σε σύνταξη και η ανάγκη τον μετέτρεψε σε “ποιμένα λογικών τε και αλόγων προβάτων” όπως ο ίδιος μου είπε χαρακτηριστικά!
Πήρα τότε την ευχή του και,ταυτοχρόνως με μια σύντομη πνευματικού περιεχομένου συζήτηση, προέκυψε η μικρή αυτή “ακολουθία” φωτογραφιών!
I met Papa Vasilis with his "hypotactic" on the pastures of Aetopetra a few miles out of Konitsa. I started for another photo destination, the sun was shaking painfully against my eyes, but who would not watch this biblical form which, with backlighting, seemed like a vision !
I stopped the car aside, grabbed the D4, climbed quickly and quickly into the raised pasture, and despite the temporary ... blindness I began to make some shots for which, I really was not sure at all that they could be exploitable with so ... violently presence of the sun against the lens.
The old man, seeing the question in my gaze on the-indeed-bizarre appearance, explained to me that he was a priest in retirement and the need transformed him into a "shepherd of logical and alogical sheep " as he told me characteristically!
Then I took his wish and, at the same time, with a brief spiritual discussion, this small "sequence" of pictures emerged!
Νερόμυλος Καπέτη στο Παλαιοσέλι Κόνιτσας
Βυζαντινού ή ανατολικού τύπου ο νερόμυλος κτίστηκε το 1846 σε πλαγιά ώστε να εκμεταλεύεται την δύναμη του νερού κατά την πτώση του. Η φτερωτή είναι οριζόντια. Λειτουργούσε μέχρι τα τέλη του 70΄. Σήμερα μετά την επισκευή του μπορεί να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες του.
Ο νερόμυλος του Μπουραζανίου ανήκει στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αηδονοχωρίου του Δήμου Κόνιτσας και βρίσκεται στα ΒΔ του νομού Ιωαννίνων κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Μέσα σ ένα εξαιρετικό φυσικό τοπίο με πλούσια βλάστηση και πολλές πηγές που καταλήγουν στον ποταμό Αωό, ο νερόμυλος Μπουραζανίου έχει συνδέσει την ιστορία του με τις κοινωνικοοικονομικές εκφάνσεις της ζωής των κατοίκων του Αηδονοχωρίου και της γύρω περιοχής.
Στον εν λειτουργία νερόμυλο και νεροτριβή στο Μπουραζάνι μπορείτε να παρατηρήσετε τον μηχανισμό και την λειτουργία της μυλόπετρας, τη χρήση της νεροτριβής, του μαντανιού, καθώς επίσης την λειτουργία της γεννήτριας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Όλα αυτά με την παρουσία του τρεχούμενου νερού ως κινητήριος δύναμη.
The Burazani watermill belongs to the Municipality of Aidonochori of the Municipality of Konitsa and is located in the northwest of the prefecture of Ioannina near the Greek-Albanian border.
Amidst a stunning natural landscape with lush vegetation and many springs ending in the River Aoos, the Burazani watermill has linked its history to the socioeconomic facets of the life of the inhabitants of Aidonochori and the surrounding area.
At the running water mill and water mill in Burazani you can observe the mechanism and function of the mill stone, the use of the water mill, the mantle, as well as the operation of the power generator. All this in the presence of running water as a driving force.
Ο Ι.Ν.Αγίας Παρασκευής στο Παλαιοσέλλι Κονίτσης θεωρείται ο Ελληνικός πύργος της Πίζας διότι,όταν στη διάρκεια της κατοχής το χωριό πυρπολήθηκε από το Γερμανικό στρατό,άθιχτη έμεινε μόνο η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, η οποία σταδιακά έχει πάρει μια θεαματική κλίση ( 2μόλις μοίρες μικρότερη του πύργου της Πίζας).προς τα αριστερά από καθίζηση και παραμένει έκτοτε στέρεα στην θέση της. Είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική, με νάρθηκα και πρόπυλο στη νότια είσοδο. Εσωτερικά ο ναός, που χτίστηκε το 1864, είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες του 19ου αιώνα με όμορφο τέμπλο, αξιόλογες εικόνες χιονιαδίτικης ζωγραφικής και ξυλόγλυπτο ταβάνι του 1871
Agia Paraskevi in Paleoselli Konitsa is considered the Greek tower of Pisa because when during the occupation the village was burned by the German army, only the church of Agia Paraskevi was left unhindered, which gradually got a spectacular inclination (just 2 degrees smaller than the Pisa tower)to the eft from landslid, and remaines solid in its place since then. It is a three-aisled wooden-roofed basilica, with a narthex and a propylon at the south entrance. Inside, the temple, built in 1864, is a 19th-century fresco with a beautiful iconostasis, remarkable images of Chionatian painting and a wood-carved 1871
Βυζαντινού ή ανατολικού τύπου ο νερόμυλος κτίστηκε το 1846 σε πλαγιά ώστε να εκμεταλεύεται την δύναμη του νερού κατά την πτώση του. Η φτερωτή είναι οριζόντια. Λειτουργούσε μέχρι τα τέλη του 70΄. Σήμερα μετά την επισκευή του μπορεί να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου