Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Ορμίσκος Βαλτούδι Μηλίνα στο Πήλιο Cove Valtoudi at Milina coastal mount Pelion



Δύο χλμ έξω από την Μηλίνα,μία κατ’εξοχήν τουριστική Κωμόπολη στις ακτές του Δυτικού Πηλίου,υπάρχει ένας ορμίσκος εξαιρετικά προστατευμένος ,όπου ελλιμενίζονται εκατοντάδες σκάφη,αναψυχής και ψαρέματος.Δεν αναφέρεται σε κανέναν τουριστικό οδηγό ως προορισμός παρά μόνο η ψαροταβέρνα η οποία υπάρχει στην άκρη του.
Όταν πέρασα από εκεί για πρώτη φορά ο καιρός ήταν απολύτως αίθριος,τα νερά ατάραχα παντελώς και το καθρέφτισμα των πάσης φύσεως πλοιαρίων πεντακάθαρο σαν σε κανονικό καθρέφτη.
Φαντάστηκα,τότε,το πόσο συναρπαστικότερο θα ήταν το θέαμα με νεφώσεις σε συνδυασμό με τα χρώματα της ανατολής αλλά εκείνη την χρονιά δεν υπήρξαν τέτοιες συνθήκες κατά την διάρκεια των διακοπών μας σε άλλη κοντινή περιοχή.
Την επόμενη,όμως,χρονιά αλλά και αρκετές επόμενες,η προαναφερθείσα “φαντασίωσή” μου ικανοποιήθηκε πολλές φορές στο έπακρο.
Το Βαλτούδι(όπως έμαθα από τους ντόπιους ότι λέγεται ) απεδείχθη φωτογραφικός ”παράδεισος” για μένα  αφού από εκεί  απεκόμισα σημαντικές  οπτικές εμπειρίες και μία  ευάριθμη συλλογή φωτογραφιών .Σημαντικό είναι,δε, ότι επρόκειτοκαι για φωτογραφικά σχεδόν «παρθένα» περιοχή απ’ότι διαπίστωσα μετά από σχετική έρευνα στο διαδίκτυο και απορώ γιατί.
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι κανείς,όσο φανατικός φωτογράφος και να είναι,δεν χαλαλίζει τον πρωινό ύπνο των διακοπών του διότι μόνον τότε μπορεί κανείς μπορεί να πάρει το μέγιστο της ομορφιάς του τόπου αφού στο ηλιοβασίλεμα τα νερά δεν είναι ποτέ ήσυχα και ο υγρός,μαγικός καθρέφτης εξαφανίζεται. 

Two kilometers outside Milina, a prominent tourist town on the west coast of Pelion, there is a highly protected bay, where hundreds of boats, leisure and fishing boats dock. its edge.
When I first got there, the weather was absolutely clear, the waters completely untouched and the mirrors of all kinds of boats crystal clear like in a normal mirror.
I imagined, then, how exciting the overcast would be with the colors of the east, but that year there were no such conditions during our vacation in another nearby area.
But the following year, but also several years afterwards, my aforementioned “fantasy” was fulfilled many times.
Valtoudi (as I was told by the locals it was said) proved to be a photographic "paradise" for me as I gained significant visual experience and a large collection of photos from there. from relevant internet research and wonder why.
Perhaps the answer lies in the fact that, no matter how big a photographer he is, he never loses his holiday sleep because only then can one get the most out of the beauty of the place, since at sunset the waters are never calm and humid. , magic mirror disappears.
























































 




















Η “κυρία” Ευγενία είχε κατορθώσει να αποτελεί στα μάτια μου σήμα κατατεθέν για το Βαλτούδι παρ’όλη την ύπαρξη  εκεί πολλών δεκάδων σκαφών αλιευτικών και αναψυχής.
Η αρχοντική,παρά την εμφανώς ”λαϊκή”  καταγωγή ,κορμοστασιά της , το  ακκιστικό καθρέφτισμά της στα ελαφροτρεμάμενα νερά του ορμίσκου μαζί  με την  πρωτοτυπία του ξύλινου σκαριού προσέδιδαν μια μοναδικότητα στην παρουσία της εκεί και,γι αυτό,η απουσία της εφέτος το καλοκαίρι ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.
Ευτυχώς,όμως,λίγο παρακάτω στο δρόμο για Τρίκερι-Αγία Κυριακή την είδαμε καλά συντηρημένη και προφυλαγμένη σε δικό της χώρο να απολαμβάνει προφανώς την ξεκούραση της ”συνταξιοδότησης”.
Πάντως έδειχνε ακμαία ,ωραιοτάτη και ότι είχε πολλά ακόμη να προσφέρει σε όποιον θα της έδινε μια επιπλέον ευκαιρία για δράση!

"Lady" Eugenia had managed to be a trademark for Baltoudi in my eyes, despite the presence of many dozens of fishing and recreational craft.
The mansion, despite the apparently "folk" origin, its structure, its racing mirror in the light-flowing waters of the cove, together with the originality of the wooden skier, gave a unique presence in the cave, and that's why the absence of this summer was something more than sensible.
Fortunately, however, a little further down the road to Trikeri-Agia Kyriaki we saw her well maintained and sheltered in her own room to obviously enjoy the relaxation of "retirement."

Yet she looked proud, handsome and had much more to offer to anyone who would give her an extra chance to act!












































Στη Μηλίνα μετά την καλοκαιρινή μπόρα At Milina after a summer rain

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μετέωρα Meteora

Τα άγια Μετέωρα,ως ενιαίο σύνολο μοναδικής φυσικής ομορφιάς και τόπου λατρείας του Θεού απετέλεσαν για μένα ένα από τα κεφάλαια της “φωτογρα...