Αρχειοθήκη ιστολογίου

Κυριακή 24 Μαΐου 2020

Παναγία Πελεκητή Panagia (Virgin Mary) Pelekiti(rusticated)



Παναγία Πελεκητή: Η «βασίλισσα» των Αγράφων
Είναι ένα από τα μοναστήρια που ξεχωρίζουν. Το τοπίο, η αρχιτεκτονική του, η ιστορία του καθιστούν την Ιερά Μονή της Παναγίας Πελεκητής προσκυνηματικό κέντρο. Βρίσκεται κτισμένη πάνω από την τεχνητή λίμνη Πλαστήρα στην Καρδίτσα και υπάγεται διοικητικά στη Μητρόπολη Φαναριοφερσάλων. Σύμφωνα με τα τελευταία ιστορικά στοιχεία, κτίστηκε πριν από περίπου πέντε αιώνες σε μια απόκρημνη, βραχώδη πλαγιά των Αγράφων, σε υψόμετρο 1.400 μέτρων, βορειοδυτικά του χωριού Καρίτσα.
Η ιστορία της Ιεράς Μονής Παναγίας Πελεκητής έχει συνδεθεί με την πορεία της περιοχής, η οποία συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του Έθνους. Κατά την επανάσταση του 1821 η Καρίτσα καταστράφηκε από τους Τούρκους, ενώ το 1943 από τους Γερμανούς. Οι μοναχοί της μονής ήταν εκ των πρωταγωνιστών κατά την απελευθέρωση της Καρίτσας από τους Τούρκους, δημιουργώντας μια διαφορετική σχέση με τους κατοίκους.
Από την ίδρυσή της η μονή δέσποζε στα εκκλησιαστικά πράγματα της περιοχής αφού είχε αναγνωριστεί ως σταυροπηγιακή το 1606 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ραφαήλ Β΄.
Πελεκητή ονομάστηκε καθώς τα κελιά της δημιουργήθηκαν μέσα στους βράχους σε τέσσερα επίπεδα, όπου οι μοναχοί ζούσαν και λειτουργούσαν το μοναστήρι, ενώ υπήρχε ακόμη και κρυφό σχολειό.

Panagia (Virgin Mary) Pelekiti(rusticated): The "Queen" of Agrafa
It is one of the monasteries that stand out. The landscape, architecture, history make the Holy Monastery of Panayia Pelekiti a pilgrimage center. It is built above the artificial lake Plastira in Karditsa and is administratively subordinated to the Cathedral of Fanariers. According to the latest historical data, it was built about five centuries ago on a steep rocky slope of Agrafa, at an altitude of 1,400 meters, northwest of Karitsa village.
The history of the Holy Monastery of Panagia Pelekiti has been linked to the course of the region, which participated in all the struggles of the Nation. During the revolution of 1821 Karitsa was destroyed by the Turks, while in 1943 by the Germans. The monks of the monastery were among the protagonists in the liberation of Karitsa from the Turks, creating a different relationship with the inhabitants.
Since its founding, the monastery has dominated the ecclesiastical things of the region since it was recognized as a cruciform in 1606 by the Ecumenical Patriarch Raffael II.
Pelekiti was named as its cells were created in the rocks on four levels, where the monks lived and functioned the monastery, while there was even a hidden school.
Ο Πορφύριος
Όπως αναφέρει ο Φώτης Κερασιώτης, που έχει ασχοληθεί με την ιστορία της μονής, η ίδρυσή της άρχισε πιθανότατα στα τέλη του 15ου αιώνα από τον Πνευματικό Πορφύριο και ολοκληρώθηκε το 1529 στη σημερινή της μορφή από τον νέο Οσιομάρτυρα Δαμιανό, ο οποίος ιστορείται ως «κτήτωρ» σε δύο τοιχογραφίες της. Το μοναστήρι αγιογραφήθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα και έχει δύο ναούς, τον Ναό της Αναλήψεως του Χριστού και τον Ναό της Παναγιάς Φανερωμένης (το Καθολικό).
Το Καθολικό είναι ο κεντρικός και αρχαιότερος ναός, αφιερωμένος στην Ανάληψη του Κυρίου. Είναι μονόκλιτη βασιλική με νάρθηκα, στεγασμένη με κυλινδρική καμάρα, με ενισχυτικό τόξο στο μέσο. Σύμφωνα με σχετική επιγραφή που υπάρχει εντός του ναού, αγιογραφήθηκε το 1654 από τους αγιογράφους Ιωάννη, Νικόλαο Ιερέα και Ιάκωβο Ιερομόναχο.
Ο δεύτερος ναός είναι αφιερωμένος στην Παναγία Φανερωμένη. Είναι αθωνικού ρυθμού, με τρούλο και πλευρικούς χορούς, χωρίς εσωτερικούς κίονες. Οι τοιχογραφίες, όπως προκύπτει από σχετική επιγραφή που υπάρχει επάνω από τη θύρα εισόδου, ιστορήθηκαν το 1666. Ανιστορήθηκαν το 1674 από τον αγιογράφο Ιάκωβο και τον γιο του Δημήτριο.
Γνωστή είναι η μικρή αλλά θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Πελεκητής, στην οποία έχει ζωγραφιστεί η Παναγία με τον Χριστό στην αγκαλιά της. Η εικόνα δυστυχώς εκλάπη και αναζητείται για να επιστραφεί στη φυσική της θέση, το μοναστήρι. Ο Ευρυτάνας ιστορικός Πάνος Βασιλείου το 1929 έγραψε τα εξής: «Εκτός της αρίστης Βυζαντινής τέχνης σε τοιχογραφίες, υπάρχει εδώ μια εικόνα (ελαιογραφία 0,04Χ0,03) της Παναγίας με τον Χριστό στην αγκαλιά της, έργο Ραφαηλικής τέχνης. Δεν εξηγείται πώς η μικροσκοπική αυτή εικονίτσα, που θεωρείται και σαν παλαιότερη, αλλά θαυματουργός, βρέθηκε εδώ πάνω. Φέρει χρονολογία 1654.
Η τεχνοτροπία της θυμίζει τον Χριστό του Πρωτάτου του Αγίου Όρους, το γνωστό έργο του Πανσέληνου. Μάλιστα ήταν η εικονίτσα τούτη στολισμένη με 20 πολύτιμες πέτρες από τις οποίες οι 16 αφαιρέθηκαν από… αγνώστους, χωρίς φυσικά τούτου να σημειωθεί σε κανένα, ως τα σήμερα, αστυνομικό δελτίο. Μένουν ακόμα, ευτυχώς, 4 ερυθρόχρωμες πετρούλες στο επαργυρωμένο περίβλημά της που έχει μέγεθος 0,21Χ0,23 μ. και που φέρει επάνω του σκαλισμένα αγγελούδια. Μια απέραντη καλοσύνη ζωγραφίζεται στο χαμογελαστό πρόσωπο της Παναγίας, της οποίας το παιδάκι παρουσιάζει κάτι το αληθινά Θείο και αξιοθαύμαστο για τη χαρούμενη εκφραστικότητά του. Η θαυμάσια αυτή εικόνα της Παναγίας της Πελεκητής θυμίζει Αναγέννηση».
 Porphyrios
According to Fotis Kerassiotis, who has dealt with the history of the monastery, it was probably founded at the end of the 15th century by the Spiritual Porphyry and was completed in 1529 in its present form by the new Omar Martyr Damianos, who is described as a "builder" In two frescoes. The monastery was hagiographed in the middle of the 17th century and has two temples, the Church of the Ascension of Christ and the Church of Panagia Faneromeni (the Catholic).
The Katholikon is the central and most ancient temple, devoted to Ascension of the Lord. It is a one-aisled basilica with a narthex, sheltered by a cylindrical arch, with a reinforcement bow in the middle. According to a relevant inscription inside the temple, it was painted in 1654 by hagiographers Ioannis, Nicholas Priest and Iacob Ieromonas.
The second temple is dedicated to Panagia Faneromeni. It is of the Athonian style, with dome and side dances, without internal columns. The frescoes, as indicated by a relevant inscription above the entrance door, were discovered in 1666. They were painted in 1674 by the icon-painter Iakovos and his son Dimitrios.
Known is the small but miraculous icon of Panagia Pelekiti, in which the Virgin Mary is painted with Christ in her arms. The picture is unfortunately stolen and sought to be returned to its natural place, the monastery. Evrytanas historian Panos Vassiliou wrote in 1929: "In addition to the excellent Byzantine art in frescoes, there is an icon (oil painting 0,04x0,03) of the Virgin Mary with Christ in her arms, a work of Raphael art. It is not explained how this tiny icon, which is considered as an old but miraculous icon, was found here. It dates back to 1654.
The style reminiscent of the Christ of the Protaton of Mount Athos, the well-known work of the Full Moon. In fact, this icon was embellished with 20 precious stones, of which 16 were removed from ... strangers, of course not to mention to anyone, as today, a police record. There are still, fortunately, 4 red-colored petals in its silver-plated casing, which is 0.21 x 0.23 m in size and carved on it with carved angels. An immense kindness is painted on the smiling face of Our Lady, whose child presents something truly divine and admirable for his joyful expressiveness. This magnificent icon of Virgin Mary Pelekite reminds Renaissance. "
 Το μοναστήρι λόγω της περίτεχνης κατασκευής του και της ένδοξης ιστορίας του έχει ανακηρυχθεί «Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο». Δυστυχώς, όμως, από τον πλούτο των εκκλησιαστικών κειμηλίων και της σπάνιας βιβλιοθήκης του ελάχιστα, σήμερα, διασώζονται.
Το μοναστήρι πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τα τελευταία χρόνια, ύστερα από σημαντικές πρωτοβουλίες των τοπικών φορέων και άλλων παραγόντων, εξευρέθηκαν τα απαραίτητα χρηματικά ποσά και το μοναστήρι έχει ανακαινισθεί και αξιοποιηθεί, συγκεντρώνοντας πλήθος προσκυνητών από ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

Όταν οι μοναχοί μετακίνησαν τα σύνορα το 1831
Εντύπωση προκαλεί και το εξής περιστατικό: Μετά τη δημιουργία του ελληνικού Κράτους, το 1831, η Καρύτσα (είναι το χωριό κάτω από το μοναστήρι) και ο Μπελεκομύτης βρέθηκαν εκτός ελληνικών συνόρων γιατί καθορίστηκαν επί του Καρυτσιώτη ποταμού, ενώ αυτά τα δύο χωριά βρίσκονται μετά τον ποταμό. Τότε οι μοναχοί μαζί με τους κατοίκους των δύο χωριών μετακίνησαν αυθαίρετα τα σύνορα και τα τοποθέτησαν μετά το μοναστήρι, στο οροπέδιο του Καραμανώλη.
 The monastery, due to its elaborate construction and its glorious history, has been declared "Historic Preserved Monument". Unfortunately, however, the wealth of ecclesiastical heirlooms and its rare library are scarcely preserved today.
The monastery celebrates on August 15, the Assumption of the Virgin Mary. In recent years, after significant initiatives by local actors and other actors, the necessary money has been found and the monastery has been renovated and exploited, gathering crowds of pilgrims from all over Greece.

When the monks moved the border in 1831

The following incident is also impressed: After the Greek State was founded in 1831, Karytsa (the village under the monastery) and Belekomytis were found outside the Greek border because they were established on the river Karytsiotis, and these two villages are afterwards River. Then the monks, along with the inhabitants of the two villages, arbitrarily moved the borders and placed them after the monastery, on the plateau of Karamanolis.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μετέωρα Meteora

Τα άγια Μετέωρα,ως ενιαίο σύνολο μοναδικής φυσικής ομορφιάς και τόπου λατρείας του Θεού απετέλεσαν για μένα ένα από τα κεφάλαια της “φωτογρα...